به عنوان پیانیستی که رپرتواری از جَز و کلاسیک را اجرا می‌کند به دنبال پیانویی بودم که صدای آن برای اجرای هر دو سَبک مناسب باشد. چرا که اغلب اوقات پیانویی که برای اجرای یک سَبک خاص بسیار خوش صدا و عالی جواب می‌دهد نمی‌تواند در سبک دیگری پیانیست را راضی کند.

==============

 نویسنده :‌برنت واتکینز

ترجمه ‌: محسن جوزی

منبع : pianobuyer2105

===============

مثلا ممکن است پیانو برای اجرای یک اینترمزوی باشکوه از برامس صدایی کاملا جادویی داشته باشد ولی وقتی میخواهید تنظیمی سریع از بیل اوانز را بر روی آن اجرا کنید کاملا نا امید می‌شوید. گاهی اوقات به نظر می‌رسد سازندگان به هنگام طراحی و صداسازی (voicing) پیانوها بین دو صدای گرم و قدرتمند و یا صدای شفاف و واضح یکی را انتخاب می‌کنند. از سوی دیگر امروزه پیانیست‌ها عموما با رپرتوار وسیعی از سبک های متفاوت سروکار دارند. رپرتواری که از پرلودهای باخ گرفته تا سونات های پروکیفف را در خود جای می‌دهد. من همیشه معتقد بودم برای ایجاد سونوریته‌ی مناسب هر سبک، به دو یا چند پیانو نیاز است. به همین دلیل وقتی با پیانوهای پرزینا آشنا شدم بسیار شگفت زده شدم. برندی که قبل از این برای من ناشناخته بود و به نظر می‌‌رسید بتواند نیاز من به سازی با قابلیتهای مختلف را برآورده کند.

کمپانی گبر.پرزینا (‌برادران پرزینا) درسال ۱۸۷۱ در شهر Schwerin آلمان تاسیس شد و تا زمان جنگ جهانی اول یکی از تولید کنندگان قدرتمند پیانو محسوب می‌شد. البته تولید این شرکت تا جنگ جهانی دوم نیز ادامه داشت ولی وضعیت مالی آن رو به افول گذاشت. پس از جنگ جهانی دوم به عنوان بخشی از یک گروه اقتصادی دولتی در آمد ولی پس از تجزیه‌ی آلمان در سال ۱۹۹۰ این شرکت به مالکیت خصوصی آقای Ron G. Bol (فردی هلندی که موسس شرکت Bol Pianos است) در آمد و نهایتا شراکت او با شرکت Sun Qiang چینی موجب شد تا کارخانه‌ی پرزینا از آلمان به چین منتقل شود. در سال ۲۰۰۳ شرکت پرزینا کارخانه‌ی خود را در شهر Yantai چین افتتاح کرد. این کمپانی ادعا می‌کند که طراحی کاملا اصیل آلمانی را در پیانوهای خود مورد استفاده قرار می‌دهد و بسیاری از قطعات و قسمتهای چوبی پیانو را به صورت اوریجینال از اروپا به چین منتقل و در آنجا مونتاژ می‌کند.

عصر یک روز با باب روزنتال در  گالری فروش پیانوی او در دالاس تگزاس که نمایندگی فروش پیانوهای پرزینا بود قرار گذاشتیم تا چند مدل از پیانوهای پرزینا را امتحان کنیم: مدل گرند DL-187، گرند GP-152 و مدل دیواری UP-129 .

در ابتدا به سراغ گرند DL-187 رفتم. پیانویی که بدون نواختن هم می توان کیفیتش را احساس کرد. طرح دو رنگ این پیانو که ترکیبی از مشکی آبنوسی براق  و بوبینگا ( طرحی نفیس به رنگ قرمز قهوه‌ای )‌ بسیار چشم نواز است. طرح ساده‌ی (تک رنگ) این پیانو با همین طول (‌۱۸۷ سانتیمتر)‌ در قالب مدل GP-187 به فروش می‌رسد. کار را با نواختن یک آلماند از باخ شروع کردم و بلافاصله شفافیت و زنده بودن صدا در بخش میانی ساز توجه من جلب را کرد. در عین حال گرمی و اصالت صدای این پیانو بسیار شبیه به پیانوهای دست ساز و بسیار گرانقیمت آلمانی است. شاید اگر پیش از نواختن، از طول ساز خبر نداشتم فکر می‌کردم که طول این ساز حداقل باید حدود  ۷ فوت (‌ ۲۱۳ سانتیمتر) باشد تا بتواند چنین رزونانسی ایجاد کنند.

پرزینا DL-187

جالب این‌جاست که هر سه مدلی که من امتحان کردم نسبت به مدلهای هم رده و هم اندازه، از صدا و رزونانس غنی تری برخوردار بودند. ممکن هست این موضوع به دلیل استفاده‌ از صفحه‌ی صدای شناور در این پیانوها باشد. در این طرح، صفحه‌ی صدا در برخی از قسمتها به لبه‌ی درونی ساز متصل نیست و در نتیجه آزادانه تر ارتعاش می‌کند و رزونانس قوی تری ایجاد می‌کند. از سوی دیگر پرزینا ادعا مي کند که تحدب صفحه‌ی صدا را در پیانوهای خود به شکل معکوس ایجاد می‌کند تا با گذشت زمان شکل صفحه بهتر حفظ شود.

یکی از مشکلاتی که به هنگام نواختن موسیقی جَز وجود دارد این است که در این موسیقی عموما پیانو همراه با درامز و باس و در کلوپ‌ها و محیط های شلوغ مورد استفاده قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی بهتر است تا صدای پیانو کمی روشن تر باشد تا از میان حجم بالای صدا در ناحیه ی بم و متوسط به خوبی شنیده شود. به همین دلیل است که پیانیست های جَز عموما ساز یاماها را انتخاب می‌کنند. حال اگر بخواهیم با این پیانو قطعه ای نرم تر نظیر جَزبالاد  و یا lieder شوبرت را اجرا کنیم، صدای شفاف و روشن آن کاملا زننده و آزاردهنده می‌شود. ساز پرزینا بر خلاف سایر سازها، صدایی بسیار متوازن دارد که برای اجرای طیف متنوعی از سبکهای موسیقی مناسب است. صدای زیر پیانو (‌کلاویه‌های سمت راست)‌ بدون این‌که خیلی روشن باشد، زنگ بسیار شیرینی دارد که برای نواختن قطعات جز استاندارد بسیار مناسب است. صدای نتهای باس در اکتاو اول بسیار پر و زنده است ولی در اکتاو دوم کمی ضعیف یه نظر می‌رسد. به نظر من ضعیف ترین قسمت ساز DL-187 همین اکتاو است. اکشن پیانو بسیار خوشدست و کاملا شبیه به اکشن پیانوهای گرانقیمت است. تقریبا توانستم هر صدایی را با هر شدتی که دوست داشتم بدون زحمت و تلاش ایجاد کنم که برای پیانویی در این محدوده‌ی قیمت بسیار فوق‌العاده است. سرعت تکرار نت ها بسیار عالی و پدال ها کاملا نرم عمل می‌کردند. 

بعد از امتحان اولین پیانو به سراغ مدل بیبی‌گرند GP-152 رفتم. با تجربه‌ای که تا به آن روز داشتم، پیانوهای گرند با طول کم عموما به خاطر ظاهرشان خریداری می‌شوند. صدای این پیانوها در مقایسه با پیانوهای دیواری با کیفیت تفاوت چندانی ندارد و تنها توجیه خریدار برای هزینه‌ی اضافی، ظاهر بهتر ساز است. صدای قسمت باس در اغلب این پیانو ها به دلیل کوتاه بودن طول سیم ها توخالی و ضعیف به نظر می‌رسد و صدای بخش زیر به دلیل ضعف ساختاری ساز، بالاجبار خیلی روشن است که به مرور  تیز تر و شکننده تر هم می‌شود. هیچ یک از این نواقص در مدل GP-152 وجود ندارد و صدایی بسیار با کیفیت دارد. کیفیت صدا در تمامی اکتاوها کاملا یکدست است و حرکت بین اکتاوها بسیار نرم و بدون هر گونه ناهمواری در صدا انجام می‌شود. در واقع با وجود کاهش طول،‌کیفیت صدای این پیانو تقریبا مشابه مدل DL-187 است.صدای باس بسیار پر و غنی است و به خوبی صدای اکتاوهای دیگر را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. بخش زیر شفاف و روشن است ولی از نظر شفافیت به مدل DL-187 نمی‌رسد. بخش میانی ساز رزونانس خوبی دارد و هیچ نقطه ی مرده‌ای ندارد.

آخرین مدلی که امتحان کردم مدل UP-129 بود و اون رو با سازهای هم رده (‌از نظر قیمت) از سازندگان معتبری نظیر یاماها و کاوایی مقایسه کردم. اولین چیزی که من را کاملا شوکه کرد صدای باس بسیار گرم و پر حجم این ساز بود که با هیچ یک از مدلهای رقیب قابل مقایسه نبود. باز هم به نظر میرسد استفاده از تکنولوژی صفحه صدای شناور در این پیانو سهم بسیاری در بهبود صدای باس داشته باشد. این کیفیت صدای باس به راحتی می‌ تواند پاسخگوی رپرتوار سنگین دوره‌ی رمانتیک، نظیر آثار راخمانینف و لیست باشد. کیفیت صدای محدوده‌ی میانی و زیر ساز تقریبا مشابه با کیفیت GP-152 بود و به همین دلیل من توانستم به راحتی قطعات متنوعی را از سبک های مختلف بر روی این پیانو اجرا کنم. وقتی قطعاتی از باخ، برامس و الینگتون میزدم احساس میٰ‌کردم در خانه‌ی خودم هستم و با پیانوی گرانقیمت خودم ساز می‌زنم. با این که اکشن پیانوهای دیواری از نظر عملکرد و کیفیت پایینتر از اکشن پیانوهای گرند است،‌ اکشن UP-129 کاملا یکدست و خوش‌نواخت هست و به نظر من برای یک پیانوی دیواری در این محدوده‌ی قیمت بسیار خوب است.

در اینجا باید بگویم  که هر سه پیانو از کیفیت ساخت و مونتاژ و آماده سازی بسیار خوبی برخوردار بودند. میزان اهمیت سازندگان به آماده سازی پیانو  در کارخانه (‌منظور نویسنده صداسازی و رگلاژهای نهایی پیش از بسته بندی و حمل است) متفاوت است. متاسفانه برخی از برندهای بسیار معتبر نیز نسبت به این موضوع اهمال میکنند و فروشنده یا خریدار مجبور است پیش از استفاده نسبت به رفع برخی از مشکلات فنی کوچک اقدام کند. همین موضوع باعث می‌شود که خریدار  دید بدی نسبت به پیانو  پیدا کند. بنابراین اغلب فروشندگان پیش از فروش ساز نسبت به رفع این مشکلات اقدام می‌کنند. البته با توجه به این که من به پیانوهای آکبند پرزینا دسترسی نداشتم نمی‌توانستم بدانم که فروشنده چه اقداماتی را برای آماده سازی این سه ساز انجام داده بود و برای قضاوت عادلانه‌تر باید سازهایی که بلافاصله پس از حمل از کارخانه‌ی پرزینا از بسته بند‌ی خارج می‌شوند را نیز مورد بررسی قرار داد.

در مجموع اولین برخورد من با پیانوهای پرزینا، ذهنیت بسیار خوبی برای من به همراه داشت. پیانوهایی که علاوه بر داشتن استحکام و توازن بسیار خوب در تمامی اکتاو ها، از صدایی فوق‌العاده به‌ویژه در بخش باس برخوردار بودند. طراحی منحصر به فرد، رنگ آمیزی جالب بدنه و قابلیت اجرای سبک ها‌ی مختلف، بازخورد بسیار خوبی از این برند ایجاد می‌کند و دو مدل از سه مدلی که مورد بررسی ما قرار گرفت نسبت به سازهای همرده از برندهای پرقدرت ژاپنی خود  قیمت کمتری دارند. با توجه به کیفیت خوب این دو مدل گرند کوچک و متوسط ،بسیار مشتاقم که در آینده شاهد تولید گرندهایی با طول بیشتر از این سازنده باشیم. 

درباره‌ی نویسنده‌:

دکتر برنت واتکینز در سن آنتونیوی تگزاس زندگی می‌کند و هر سال بیش از ۲۰۰ کنسرت برگزار می‌کند. او فوق لیسانس و دکترای خود را از دانشگاه تگزاس دریافت کرده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد وی می توانید به وب سایت شخصی این هنرمند مراجعه نمایید.